چکیده:
	انسان به طور طبیعی میل به شادی و خوشحالی دارد و این احساسات از راههای مختلفی پیدا میشود؛ گاهی این شادیها، غم و پیامدهای منفی زیادی را در پی دارد، مانند شادیهایی که از یک گناه رخ میدهد. هر چند انسان ممکن است به واسطه آن گناه به طور موقّت شاد شود، و شادی کاذب را تجربه میکند. امّا گرفتاریهای بعدی را به دنبال دارد برخی از شادیها که بهظاهر عامل خوشی و خوشحال و گاهی خوشبختی، ولی در واقع غمآور و بیهدف هستند، قابلشناسایی و پیشگیری هستند و اقدام بهموقع برای رفع این غمهای ناروا، رضایت الهی را به دنبال دارند. مطالعهٔ توصیفی نشان میدهد شادیهای نکوهیده شامل شادی مسخرهکردن، شادی به زشتیها، شادی به فرقهگرا متفرقه در دین، شادی به گناهان، شادی از لغزش دیگران، شادی در برابر افراد ناراحت، شادی خنداندن مردم با دروغ و فریب، شادی و خندهٔ بیمورد، شادی مجالس خوشگذرانی ناروا، شادی مخالفت از دستورات پیامبر (ص)، شادی به مال و ثروت و رفاه دنیا، شادی به نفاق، شادی به باطل گرایی، شادی به سنت الهی و دستورات الهی، خندهٔ قهقهه میشوند. یکی از نتایج مهمّ این تحقیق، آشکارشدن علّت و حکمت نکوهش برخی شادیهای ناروا در تعالیم الهی است. سستی ایمان در تضعیف و تحقیر حق و باطل گرایی، غرور و خودپرستی، گرایش به تفرقه و فرقهگرایی، گناه و زشتی، لهوولعب و خوشگذرانی و اقبال افراطی به دنیا و تعلّقات دنیا از علّتها و حکمتهای اساسی شادیهای نکوهیده به شمار میرود. این تحقیق به روش توصیفی - تبیینی و کتابخانهای مورد بررسی قرار گرفته است.
	
	 کلیدواژهها: شادیهای ناپسند، گناه، قرآن کریم