پايگاه اطلاع رساني معاونت پژوهش مركز آموزش‌هاي غيرحضوري

چکیده:
استقامت یکی از مفاهیم کلیدی در نظام تربیتی و معرفتی قرآن کریم است که نقش اساسی در پایداری انسان در مسیر حق و تحقق ایمان واقعی ایفاء می‌کند. این پژوهش به تحلیل مفهوم استقامت و تبیین آثار آن در دو آیه محوری قرآن، یعنی آیه 30 سورۀ فصلت و آیه 13 سورۀ احقاف، پرداخته است. با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و منابع تفسیری، روایی، بلاغی و کلامی، نتایج نشان می‌دهد که در آیه 30 سورۀ فصلت، ثمره استقامت به بشارت فرشتگان و آرامش در لحظه مرگ اشاره دارد، در حالی که آیه 13 سورۀ احقاف، امنیت از خوف و اندوه و ورود به بهشت را به عنوان نتایج آن معرفی می‌کند. هر دو آیه با عبارت «إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا» آغاز می‌شوند و بر پیوند استقامت با توحید، ایمان راسخ و عاقبت بخیری تأکید دارند. این تحقیق با بررسی تطبیقی دیدگاه مفسران فریقین، به ویژه مکاتب کلامی شیعه، اشاعره و معتزله، نشان می‌دهد که استقامت نه تنها شرط تداوم ایمان، بلکه زمینه‌ساز دریافت رحمت و نصرت الهی است. در نهایت، پژوهش بر این نکته تأکید دارد که استقامت، عامل ثبات فردی و اجتماعی و حلقه اتصال میان باور توحیدی و عمل صالح است و باید در نظام تربیتی و اخلاقی جامعه اسلامی جایگاه محوری داشته باشد.

کلیدواژه‌ها: استقامت، ایمان، ثبات، تحلیل، قرآن، روایات.

 پدیدآورندگان

    استاد داور: صالح قنادی
    استاد راهنما: شیوا کعبه
    نویسنده: زهره قنبری دهکردی
    سطح: سطح3
    رشته: تفسیر و علوم قرآن
    برگزار کننده: قم
    شهر: قم
    مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری