چکیده
فقه اسلامی در دو بعد فردی و اجتماعی مسائل مربوط به زن را مورد بررسی قرار داده است. یکی از مسائل اجتماعی در حوزه زن، حقوق سیاسی زن است و به خصوص حق شورا، حق امر به معروف و نهی از منکر و حق مشارکت سیاسی از جمله مهمترین حقوقی هستند که در عرصه سیاست جایگاه خاصی دارند. این سه حق در مباحث فقهی به خصوص در نوشتارهای فقهی بعد از انقلاب اسلامی بسیار مورد توجه بوده و اندیشمندان اسلامی نیز به تفصیل در مورد آن سخن گفته‌اند. آنچه در این نوشتار مورد نظر است، بررسی فقهی این سه حق، بر مبنای ادله فقهی است و بالطبع دیدگاه فقها و نظریات مختلف در این خصوص نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت. روش این نوشتار تحلیلی توصیفی است و تکیه بر منابع کتابخانه ای دارد. حاصل این نوشتار این است که حق شورا، حق امر به معروف و نهی از منکرو حق مشارکت سیاسی از حقوق مسلم زن در فقه اسلامی هستند، اثبات این سه حق با استناد به آیات مختلف از قرآن کریم و روایات متعدد و در مواردی با استناد به سیره معصومین یا سیره عقلا امکان پذیر است. همچنین به دست آمد که روایاتی که به ظاهر مخالفت با حقوق سیاسی زن دارند، از جهت سند یا دلالت دارای اشکالاتی هستند و مورد پذیرش بسیاری از فقها قرار نگرفته اند. نظریات اندیشمندان اسلامی به خصوص اندیشمندان معاصر در این زمینه نیز مؤیدی بر ادله فقهی در این خصوص است.
کلید واژه: امربه معروف، حقوق، زن، سیاست، شورا، مشارکت سیاسی.
پدیدآورندگان
استاد داور: ناصر باقری بیدهندی
استاد راهنما: مهدی مجتهدی
نویسنده: معصومه شهبازی
سطح: سطح3
رشته: فقه و اصول
برگزار کننده: قم
شهر: قم
مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری
