چکیده:
مساله حضور زنان در اجتماع، میان اندیشمندان اختلافی است. برخی با پاره ای از ادله قائل بر عدم حضور زنان در اجتماع هستند و برخی دیگر نیز با توجه به ادله قائل بر جواز حضور زنان در اجتماع هستند. از این رو هدف در این تحقیق بررسی فعالیت اجتماعی زن با توجه به حقوق شوهر در آن است که با روش توصیفی و تحلیلی و روش جمع آوری کتابخانه ای به این نتیجه رسیده است: بدون ترديد هر انساني حق شركت در اداره و تصميمگيري براي جامعهاي كه در آن زندگي مي‌كند را داراست. حضور و مشاركت در امور كشور، حق رأي دادن و انتخاب كردن، حضور در مناصب سياسي و اجتماعي و مراكز تصميمگيري و غيره از جمله حقوقي است كه در عرصة فعاليتهاي اجتماعي و سياسي هر انساني كه از عهدة آن برآيد به رسميت شناخته شده است. حضور انبوه زنان مسلمان در انقلاب و جريانات سياسي اجتماعي آن، چرخشي اساسي در نگاه و رويكرد به حقوق زنان از جمله حقوق سياسي و اجتماعي ايشان ايجاد كرد. طبق آیات و روایات و شواهد تاریخی نشان می دهد که حضور زنان در جامعه رکن محسوب می شود اما منوط به اذن و آگاهی شوهر، رعایت موازین شرعی و تقوای گفتاری و رفتاری هستند. البته اگر مصلحت جامعه بر فعالیت اجتماعی زنان باشد، طبق قاعده ی مصلحت و احکام ثانویه، اذن شوهر ساقط می شود چون مصالح عمومی بر مصالح فردی، اولویت و اهم است.
کلیدواژه ها: فعالیت اجتماعی، زنان، اذن شوهر، فقه، حقوق شوهر.
پدیدآورندگان
استاد داور: محمد علی بخشی
استاد راهنما: غلامرضا ابراهیمی
نویسنده: بی بی فاطمه آذریان
سطح: سطح3
رشته: فقه و اصول
برگزار کننده: قم
شهر: قم
مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری
