چکیده:
قرآن کریم کتاب هدایت و رستگاری، معجزه جاوید نبوی، برهان روشن الهی و نورافکن مسیر زندگانی است. خداوند متعال در قرآن کریم، همه راههای نجات و راههای سقوط را بیان کرده است. مهمترین عوامل حسرت در روز قیامت، اعراض از ذکر خدایا اعراض عن ذکر الله است. ذکر همان تذکر در برابر غفلت و فراموشی است که اعم از تذکر به قلب و زبان است. یکی از این سورههایی که در این زمینه درباره آن پرداخته است سوره مبارکه زخرف است که از ذکر زبانی و ذکر قلبی نیز سخن گفته است. پژوهش حاضر سعی دارد عوامل و آثار اعراض از ذکر خداوند با محوریت سوره مبارکه زخرف بپردازد. نتایج بهدستآمده حاکی از آن است که اعراض از ذکر خدا سبب همنشینی با شیطان است؛ ولی در قیامت برایش کشف میشود که عمری گمراه بوده و اینکه عواقب و آثار گمراهی یعنی عذاب قیامت فرامیرسد و میگوید ایکاش با تو همنشین نبودم. شیوه پژوهش به اعتبار ماهیت و روش توصیفی است و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانهای استفاده شده است.
کلیدواژهها: اعراض، سوره زخرف، ذکر خداوند، عواقب.