چکیده:
به طور معمول در روابط میان زن و شوهر اختلافاتی بروز می‌کند که می‌تواند به متارکه منجر شود. قرآن کریم از این اختلاف به «شقاق» تعبیر کرده است و تعیین دو حَکَم از خویشان زن و شوهر برای رفع آن را توصیه نموده است. در خصوص ماهیت حکمیت از نظر فقهی نظریاتی مطرح شده است؛ فقهای عظام عمدتاً آن را «تحکیم» شمرده، بعضی نیز آن را «توکیل» نامیده‌اند. هدف این مقاله بررسی ماهیت حکمیت در دعاوی خانوادگی و قلمرو آن در آثار آیت‌الله جوادی آملی (باتوجه‌به آیه ۳۵ سوره نساء) است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و کتابخانه‌ای است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که قرآن کریم راجع به اختلاف‌های خانوادگی از اصطلاح «حَکَم» استفاده کرده است. مبنای شرعی حکمیت در دعاوی خانوادگی و مناقشات خانوادگی همین آیه مبارکه ۳۵ سوره نساء است. باتوجه‌به قانون حکمیت در دعاوی خانوادگی مربوط به طلاق، موضوع حکمیت در دعاوی خانوادگی و دادخواست طلاق است و قلمرو آن نیز به دعوای طلاق محدود می‌شود.
کلیدواژگان: ماهیت حکمیت، دعاوی خانوادگی، قلمرو، آثار آیت‌الله جوادی آملی، آیه ۳۵ سوره نساء
