حکم بزه پوشی در فقه امامیه و محدودیت های آن

شناسه محتوا : 50550

1404/03/10

تعداد بازدید : 16

نرگس توسلی

چکیده:  


بدون شک آموزه‌های اسلامی، احکام قرآنی، احادیث و متون فقهی، نقش مهمی در تدوین، تصویب و تقویت قوانین عرفی جمهوری اسلامی ایران داشته است، که از جمله آن می‌توان به عیب‌پوشی و بزه‌پوشی از برخی جرایم حدی اشاره نمود. هدف پژوهش بررسی مبانی و استثنائات سیاست بزه پوشی در فقه امامیه است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به شیوه توصیفی-تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای، بررسی‌های دقیق و همه جانبه پیرامون مصادیق و جلوه‌های جرم پوشی در قوانین فقهی و اسناد الزام آور و هم چنین استثنائات آن صورت گرفته است. سعی شده در بزه پوشی و جلوگیری از افشاء جرم بر مبنای کرامت انسانی، ارزش‌های اخلاقی و کیفر زدایی بر اساس مدارک و ادله موجود در کتاب و سنت مورد تایید قرار گیرد. نتایج نشان داد که سیاست بزه‌پوشی در فقه امامیه نه تنها یک رویکرد انعطاف‌پذیر و انسان‌محور است، بلکه با رعایت استثنائات و شرایط خاص، می‌تواند به تحقق اهداف عالی شریعت، از جمله عدالت، اصلاح جامعه و حفظ کرامت انسانی کمک کند.

واژگان کلیدی: بزه پوشی، کرامت انسانی، کیفر زدایی، استثنائات.

 

 پدیدآورندگان

    استاد داور: محمد علی بخشی
    استاد راهنما: علیرضا جعفرزاده کوچکی
    نویسنده: نرگس توسلی
    سطح: سطح3
    رشته: فقه و اصول
    برگزار کننده: قم
    شهر: قم
    مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری