چکیده:
بی شک نقش گسترده امامان شیعه(ع) به عنوان «مجاهدان فرهنگی»، در حوزه ی تبیین دین و فرهنگ، غیرقابل انکار است؛ بدین رو امامان(ع) اهمیت ویژه ای به جهاد فرهنگی مبذول می داشتند و در سخت ترین شرایط با تمام همت و به صورت جهادی عمل می کردند و از هر فرصتی برای نهادینه کردن فرهنگ اسلامی بر اساس وحی و سنت پیامبر(ص) استفاده می کردند. پایه و اساس شخصیت فرد و جامعه با مسائل فرهنگی و اخلاقی و اعتقادی درهم تنیده است؛ و جهاد فرهنگی جهت تبیین و ترویج اعتقادات صحیح و باطل در جامعه سعی دارد تا با روشنگری و جهاد فرهنگی عقاید و باورهای دینی و مذهبی را نظام مند کرده و به فرهنگ اسلامی شکل بدهد و معارف و آموزه های ناب اسلامی را در جامعه نهادینه کند؛ پس جهاد فرهنگی به جهت اهمیت زیربنایی که دارد، بر جهاد نظامی و سیاسی مقدم استبا آغاز خلافت عباسیان، خطابه و منبر، به عنوان رسانه هایی ارتباطی و تأثیرگذار، در خدمت توجیه مشروعیت و تثبیت حکومت قرار گرفتند. در سده اول خلافت عباسیان، خطبه خواندن به نام خلیفه به معنای رسمیت یافتن قدرت او بود و منبر نیز به تریبونی تبدیل شد که بر آن خطابه هایی برای اعلام رسمی خلیفه وقت و ولیعهد او و دعا برای آنان ایراد می شد. در طرف مقابل، مخالفان نظام عباسی نیز از این کارکردهای رسانه ای خطابه و منبر استفاده می کردند؛ آن ها با ایراد خطابه هایی در ذکر رذایل و مظالم خاندان بنی عباس، مردم را به نظام خلافت بدبین و به این وسیله، مشروعیت خلفا را در اذهان مردم خدشه دار می کردند.
کلیدواژه‌ها: فعالیت رسانه، خطابه، منبر، خلافت، بنی عباس، علیه ائمه(ع)
پدیدآورندگان
استاد داور: شهناز کریم زاده
استاد راهنما: علی درزی
نویسنده: زهرا امینی هرق
سطح: سطح3
رشته: تاریخ اسلام
برگزار کننده: قم
شهر: قم
مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری
