چکیده:
موضوع سیره‌شناسی اهل‌بیت (علیهم السّلام) در جوامع علمی، همواره از اهم حوزه¬های پژوهش¬های تاریخی به حساب می‌آمده است. بی شک واکاوی تعامل ائمة هدی (علیهم السّلام) با همسران، فرزندان و نزدیکان خویش کمک شایانی به شناخت و معرفت رهروان ایشان می¬کند. در حوزه مطالعات اسلامی جایگاه همسر، فرزند و والدین بسیار پررنگ و برجسته است. نگرش اسلام به این مقولات از یک سو و برداشت و تلقی صحیح از نحوه برخورد با ایشان از دیگر سو زمینه¬ساز باز تأملی بر سیره زندگانی ائمة هدی (علیهم السّلام) را فراهم آورده است. لذا کندکاو و کاوش پیرامون منزلت والدین، نقش فرزندان و جایگاه همسران اهل بیت (علیهم السّلام) مورد توجه بسیاری از مورخان و پژوهندگان مطالعات اسلامی قرار گرفته است. این پژوهش با همین هدف و از رهگذر روش توصیفی-تحلیلی به سیره خانوادگی ائمه شیعه (علیه السّلام) در ازدواج و تعامل با همسر، فرزندان و والدین از دریچه تراث روایی اهل سنت پرداخته است. در این مطالعه مشخص شد نگاه و رویکرد محوری زیست و زندگانی ائمه بر پایه تقوا و همزیستی و مدارا و وفادارای استوار شده است و ائمه در تعامل با همسر محترمانه به یاری او شتافته‌اند به خواست و حوائج ایشان توجه داشته و با ابراز علاقه ایشان را خوشحال و خشنود می‌نمودند. اهل بیت در مقام همسریابی و ازدواج ملاک‌های بنیادین و اساسی را مشخص نمودند که مهمترین آن مذهب، ایمان و اخلاق است گرچه محورهای دیگری همچون کفویت فکری و فرهنگی نیز مطمح نظر بوده است. سیره زندگانی ائمة شیعه در تولد فرزند نیز بر پایه اصول اخلاقی و کرامت بنا نهاده شده و در سرتاسر لحظات زندگانی ایشان توجه به پرورش و تربیت فرزند سرلوحة ایشان بوده است.
کلید واژه‌ها: ائمة شیعه (علیهم السّلام)، فرزندان، والدین، همسر، تعامل.
پدیدآورندگان
استاد داور: رمضان محمدي
استاد راهنما: سيدميرحسين علامه
نویسنده: ايران مؤذني بيستگاني
سطح: سطح3
رشته: تاریخ اسلام
برگزار کننده: قم
شهر: قم
مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری
