چکیده
این مقاله به بررسی موضوع نقش ایمان و امید در استمداد امام برای ایجاد انقلاب و تحولات ملی و جهانی می پردازد، به این ضرورت که امروزه، موضوع جهانی شدن و جهانی سازی در ابعاد گوناگون فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی اهمیت به سزایی یافته است. تئوری ها و نظریه های مختلفی در باب ماهیت، شاخصه ها و پیامدهای جهانی شدن و جهانی سازی با بهره گیری از رهیافت های فلسفی، جامعه شناختی، سیاسی، علوم ارتباطی، فن آوری های اطلاعاتی مطرح شده اند. با این حال، هنوز اجماعی حتی در باب تعریف آن وجود ندارد.برخی از محققان، جهانی شدن را فرآیندی اقتصادی تلقی می کنند که منجر به جهانی شدن سرمایه داری یا مدرنیته می شود. برخی دیگر، آن را نوع خاصی از جهانی سازی و پروژه ای سیاسی تلقی می کنند که درصدد گسترش اهداف نظام سلطه جهانی است. برخی آن را یک تحول طبیعی علمی و تکنولوژیک در مدیریت زمان و مکان در نظر می گیرند و دیگران آن را فرآیندی می دانند که دربستر فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی خاص غرب به مرحله نضج و بالندگی دست یافته و یا خواهد یافت.به هر حال، این پدیده در پاره ای از کشورها به هم گرایی فرهنگی و دربرخی از کشورها، به خاص گرایی فرهنگی (مقاومت در برابر عام گرایی فرهنگی غرب)، منجر شده است. بی شک، جهانی شدن از مبانی فکری و فلسفی خاصی برخوردار است و در آینده نیز ظهور هریک از انواع جهانی شدن، با مبانی متمایزی همراه خواهد بود.مقاله حاضر، با واکاوی نقش امید و ایمان امام در جهانی شدن و جهانی سازی، سهم و نقش دین و به طور خاص، اسلام را در این عرصه بررسی می کند. به نظر می رسد امواج جدید ایجاد شده در سطح بین الملل در حوزه دین، حامیان سکولار قواعد بین الملل را متقاعد سازد که نادیده گرفتن نقش دین در تحول های جهانی از این پس نه تنها غیر منطقی، بلکه با نگرش رئالیستی یا ایدئالیستی به پدیده های جهانی مغایر است.
کلیدواژه ها: ایمان، امید،امام، انقلاب، جهانی شدن.
