چکیده
با آنکه جرم محاربه در قرآن به‌صراحت بیان شده و مجازات آن اعلام شده است؛ ولی در اینکه آیا مجازات‌های تعیین شده در آیه یاد شده از باب تخییر هستند یا ترتیب، میان فقها و مفسران اختلاف‌نظر وجود دارد. همچنین از حیث مشخص نمودن مصادیق آن باتوجه‌به اعمال جنایت‌آمیزی که امروزه وجود دارد ممکن است میان فقها اختلاف‌نظر وجود داشته باشد.
براین‌اساس هر گاه اقدام کسی به محاربه و اعمال زور، سبب ارعاب مردم و سلب امنیت از زندگی و مال و ناموسشان گردد، چنین عملی محاربه و افساد در زمین است و مشمول اطلاق آیه و روایات خواهد بود، چه اینکه غرض اصلی او ارعاب و سلب امنیت مردم باشد و چه اینکه غرض اصلی او مورد دیگری باشد. به‌طورکلی هر عملی که موجب ارعاب اهالی یک منطقه شود یا به‌عبارت‌دیگر هر عملی که بالقوه موجب ارعاب باشد اگر چه که ارعاب به عللی فعلیت نیابد؛ از مصادیق محاربه باخدا و پیامبر و سعی در افساد در زمین است .
در بررسی موارد مشابه - «بغی» و «تروریسم» - پنج فرق میان محاربه و بغی بیان شده است و از آن جا که ماهیت جرم محاربه ایجاد اختلال در امنیت عمومی است، پس می‌تواند بارزترین مصداق آن تروریسم باشد.
ازاین‌رو در این تحقیق ضمن بررسی مصادیق محاربه، بعد از بررسی لغوی و ادبی محاربه و ذکر اجمالی دیدگاه فقها شیعه و سنی به ماهیت محاربه از جنبه‌های مختلف، راهکارهای مقابله با آن از دیدگاه آیات و روایات و نظرات فقها و مسائل حقوقی مورد بررسی قرار گرفته است.
واژگان کلیدی: محاربه - مصادیق - راهکار - آیات - روایات
پدیدآورندگان
استاد داور: محمدرضا امین
استاد راهنما: رضا محققیان
نویسنده: سیده مرضیه بام زر
سطح: سطح سه
رشته: تفسیر و علوم قرآن
برگزارکننده: قم
شهر: قم
مدرسه: قم - قم - مرکز آموزش‌های غیرحضوری
