چکیده:
قرآن به عنوان کتاب هدایتِ انسانها به سوی کمال و برتری افرادی را در قرآن معرفی کرده است ،که در تمام ابعاد زندگی میتوانند به عنوان الگوی بشریت قرار گیرندکه این بزرگواران همان اهلبیت(ع) و پیامبران و رسولان هستند و در این بین یکی از موضوعاتی که خداوند در قرآن انسانها را به آن توجه داده است، موضوع برخورد تربیتی این بزرگواران است. ابراهیم(ع) را الگویی در برترین برخورد تربیتی قرار داده است. به عنوان نمونه حضرت ابراهیم(ع) از جمله رسولان صاحب عزمی بود که خداوند او را به عنوان اسوه صبر و استقامت معرفی کرده است. در این مهم به بررسی نقش عنصر صبر و استقامت در برخورد تربیتی حضرت ابراهیم ( ع) با تاکید بر منابع تفسیری میپردازیم روش این مهم تحلیلی توصیفی است و مطالب به صورت کتاب خانه ای گرد اوری شده اند و با توجه به یافته های این مهم میتوان گفت: حضرت ابراهیم ( ع)در همه شرایط استقامت و بردباری پیشه میکردند و در برابر حاکم زمان خود با امید به هدایت او بردبار بوده و در مناظرات و مباحثه هایشان هم صبوری و استقامت را داشتند.
کلید واژه: ابراهیم(ع)، استقامت، صبر، برخورد تربیتی، منابع تفسیری