چکیده
مسئولیت‌پذیری به معنای قابلیت پذیرش، پاسخگویی یا به عهده گرفتن کاری است که از انسان درخواست می‌شود و انسان مسئول به عنوان انسانی کارآمد است که سکان زندگی‌اش را به دست می‌گیرد. اما متأسفانه این فرهنگ در جامعه شکل‌گرفته که افراد مسئولیت کار خود را نمی‌پذیرند و بر دوش دیگران می‌اندازند که روانشناسان ریشه این مسأله را در تربیت کودک می‌دانند. هدف از این پژوهش، آسیب‌شناسی نقش والدین در پرورش مسئولیت‌پذیری فرزندان با تأکید بر آیات قرآن است. البته والدین با بردباری، شکیبایی، قاطعیت در مقابل تصمیم‌گیری فرزندان آن‌ها را مسئول پذیر می‌کنند. در زمینه مسئولیت‌پذیری فرزندان در خانواده نقش پدر و مادر و آسیب‌های مهم مسئولیت‌پذیر بودن فرزندان در برابر اعمال محول شده به آن‌ها است در این مقاله سعی بر این شده است که چگونه فرزندان مسئولیت‌پذیر پرورش دهیم، مورد بررسی قرار گرفته تا پدر و مادر به وسیله رفتار مناسب خود فرزندان خود را مسئولیت‌پذیر به جامعه سوق دهند. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که والدین مسئولیت‌هایی را که به فرزندان می‌دهند باید با سن کودک و دوره رشد آن متناسب باشد؛ بنابراین مسئولیت‌ها نباید هرگز تحمیلی باشد؛ زیرا باعث احساس عدم اعتمادبه‌نفس، اضطراب، سرخوردگی، بیزاری و... می‌شود. بنابراین پژوهش حاضر به شیوه مروری و با استناد به منابع کتابخانه‌ای تألیف شده است.
کلید‌واژه‌ها: آسیب، نقش، والدین، پرورش، مسئولیت، قرآن کریم.
