اساسی ترین بحثی که به طور منطقی پس از اثبات از سوی خدا بودن قرآن باید مطرح شود، مصونیت قرآن از تحریف و دگر گونی است، به همین جهت است که این بحث، افکار بسیاری از دانشمندان موافق و مخالف را به خود جلب کرده است و مفسرین بزرگ را به تحقیق و تلاش در این زمینه وا داشته است، آنچه در بحث مصونیت قرآن مطرح گشته و می گردد این است که آیا قران فرود آمده از سوی خدا، بدون هیچ گونه تغییر تاکنون باقی مانده است و قرآن کنونی دقیقا همان کتاب نازل شده بر رسول خدا (ص) است؟ تحریف به معنای تنقیص و اسقاط قسمتی از آیات اصلا راهی به قرآن ندارد و تحریف بدین معنی از نظر قران مردود است و با دلایل قرآنی از جمله آیه اطفاء نور الهی و آیه ی رصد الهی که احتمال هر گونه فزونی و کاستی در تمام اعصار را نفی می کند و مسئله اعجاز قرآن که برای همگان به طریقی اثبات می شود . و ضمانت الهی در حفظ و صیانت قرآن از تحریف که در آیات گوناگون از جمله آیه ی انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحفظون به آن اشاره شده است و همچنین آیه مبارکه نفی باطل که به روشنی از عدم راهیافت هر گونه دخل و تصرفی در قرآن حکایت دارد. به غیر از ادله قرآنی، ادله روایی معتبری هم در بحث تحریف ناپذیری قرآن وارد شده است از جمله ضرورت تواتر قرآن که همه مسلمانان درباره متواتر بودن قران کریم اتفاق نظر دارند. اساسا حجیت قرآن به عنوان مهمترین منبع معارف دینی جز با تواتر و قطعیت صدور آن ، ثابت نمی‌گردد، عرضه‌ی روایات به قرآن، نصوص اهل بیت از جمله مهمترین این نصوص عبارتند از: حدیث ثقلین، روایتی ازامام رضا(ع)درباره عدم تحریف قران ،روایتی ازامام صادق (ع)درباره عدم تحریف قران،روایاتی ازامام علی (ع)پناه بردن به قران در هنگام فتنه، احادیث راجع به فضیلت قران می باشد، و معروف و مشهور در میان همه دانشمندان شیعه و اهل سنت این است که که هیچ گونه تحریفی در قرآن روی نداده است و قرآنی که امروزه در دست ماست، درست همان قرآنی است که بر پیامبراکرم (ص) نازل شده است و حتی کلمه ای از آن کم و زیاد نشده است.
