موضوع ربا و حرمت آن به دلیل مفاسد فراوان اقتصادی و اجتماعی در بین فقهای متقدم و متأخر اسلامی امری آشکار و مبرهن بوده است. اما در دهههای اخیر برخی از دانشمندان اهل سنت ضمن تقسیم ربای قرضی به ربای مصرفی و تولیدی ادعا نمودند که گرفتن بهره و زیاده بر قرضهای تولیدی و استنتاجی جایز بوده و از عموم ادله حرمت ربا خارج است سپس برخی از فقهای متأخر شیعه از این موضوع استقبال کرده و ضمن استدلال به آیات قرآن کریم، روایات معصومین (علیهمالسلام)، ادله اقتضا کننده تحریم ربا و همینطور نقلهای تاریخی و استدلال به ربای متداول در زمان بیان حرمت ربا توسط شارع مقدس تلاش کردند تا ربای استنتاجی را جایز جلوه دهند.بررسی این موضوع به دلیل تکرار روزانه آن در جامعه اسلامی و بررسی ادله حکم شرعی آن دارای اهمیت فوقالعادهای است.در این رساله ضمن بیان دیدگاه فقهای متقدم و متأخر امامیه درباره حرمت ربا و عدم تخصیص آن به ربای مصرفی، ادله قائلان به حلیت ربای تولیدی و استنتاجی نقل سپس بررسی و نقد گردید.موضوع ربا و حرمت آن به دلیل مفاسد فراوان اقتصادی و اجتماعی در بین فقهای متقدم و متأخر اسلامی امری آشکار و مبرهن بوده است. اما در دهههای اخیر برخی از دانشمندان اهل سنت ضمن تقسیم ربای قرضی به ربای مصرفی و تولیدی ادعا نمودند که گرفتن بهره و زیاده بر قرضهای تولیدی و استنتاجی جایز بوده و از عموم ادله حرمت ربا خارج است سپس برخی از فقهای متأخر شیعه از این موضوع استقبال کرده و ضمن استدلال به آیات قرآن کریم، روایات معصومین (علیهمالسلام)، ادله اقتضا کننده تحریم ربا و همینطور نقلهای تاریخی و استدلال به ربای متداول در زمان بیان حرمت ربا توسط شارع مقدس تلاش کردند تا ربای استنتاجی را جایز جلوه دهند.بررسی این موضوع به دلیل تکرار روزانه آن در جامعه اسلامی و بررسی ادله حکم شرعی آن دارای اهمیت فوقالعادهای است.در این رساله ضمن بیان دیدگاه فقهای متقدم و متأخر امامیه درباره حرمت ربا و عدم تخصیص آن به ربای مصرفی، ادله قائلان به حلیت ربای تولیدی و استنتاجی نقل سپس بررسی و نقد گردید
